طبق آخرین سرشماری بعمل آمده در ژوئیه 2001 جمعیت کویت در مجموع 2،254،954 نفر بوده‌است.

از این شمار 770180 نفر یعنی39 درصد کویتی و 1220935 نفر معادل 63 درصد غیر کویتی و

افراد فاقد تابعیت (بدون) می‌باشند.

در مورد مناطق مسکونی، در حقیقت 5 منطقه بیشتر در کویت وجود ندارد و

به همین دلیل در تقسیمات کشوری نیز پنج منطقه بنامهای:

العاصمه (پایتخت)، حولی، الاحمدی، الجهراء و الفروانیه بنام 5 استان نامگذاری شده‌است.

بیشترین جمعیت مربوط به استان حولی و کمترین جمعیت در استان الجهراء مقیم می‌باشند.

جمعیت غیرکویتی‌ها مقیم این کشور نیز بیشتر در استان (حولی) ساکن می‌باشند.

مردم کویت از نژادسفید و از تیره آریایی و سامی بوده و در میان آنها سایر نژادهای عرب مانند

عدنانی‌ها (نخستین گروه مهاجر از نجد به این سرزمین در جمع قبیلة عنره بوده‌اند) و قحطانی‌ها نیز یافت می‌شود

بنادر مهم کویت عبارتند از 

الف) بندر الاحمدی: بندر الاحمدی بزرگترین بندر نفتی کویت است که دارای چهار لنگرگاه است.

اسکله شمالی بندر الاحمدی می‌تواند هم برای صادرات نفت خام و هم محصولات پالایش شده مورد استفاده قرار گیرد.

ب) بندر شعیبه: دومین بندر بزرگ کویت، شعیبه‌است.

دارای لنگرگاههای ویژه کالاهای تجاری، کانتینر و لنگرگاه مخصوص محصولات نفتی است که

توسط شرکت ملی نفت کویت اداره می‌گردد.

ج) بندر شویخ: این بندر قدیمی ترین بندر تجاری کویت است که می‌تواند

کشتی‌های مختلف با آبخور 5/7 متر را در هر زمان و با آبخور 5/9 متر را فقط در وضعیت حداکثر مد آب بپذیرد.

د) بندر الزور: بندر الزور (میناء المسعود) چهارمین بندر نفتی کویت است

که صادرات نفت منطقه بیطرف یا مقسومه را انجام می‌دهد.

ح) بندر دوحه: بندری کوچک است که در سال 1981 برای قایقها و لنجهای باری ساحلی که

بین کشورهای منطقه خلیج فارس کالاهای سبک جابجا می‌نمودند، ساخته شد.

عمق آب در آن به 3/4 متر می‌رسد.

ج) بندر عبدالله: بندر عبدالله در سال 1954 جهت صادرات محصولات نفتی پالایشگاه میناء عبدالل

ه بنا شد که دارای دو اسکله در عمق دو مایلی ساحل است

نگاهی به کشور کویت 

ویژگیهای مهم اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کویت

[ویرایش]

امیرنشین کویت با مساحت 818/17 کیلومترمربع و جمعیت حدوداً دو میلیون نفر

در شمال شبه جزیره عربستان و شمال غربی خلیج فارس بین 8 و 30 درجه عرض جغرافیایی و

46و48 درجه طول شرقی قرار گرفته و از شمال به عراق،

از جنوب به عربستان سعودی و از شرق به خلیج فارس محدود می‌باشد.

کویت سرزمینی است مسطح و بیابانی که سطح آن پوشیده از ماسه‌است و عوارض طبیعی چون کوهها و

رودها در آن وجود ندارد. از آنجا که فعالیتهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره پیرامون شهر (کویت) می‌چرخد،

از نظر مساحت و جمعیت می‌توان مفهوم دولت - شهر را بر کویت اطلاق کرد.

این کشور در کرانه‌های خلیج فارس دارای جزایر متعددی است که مهمترین و بزرگترین آنها عبارتند از:

بوبیان، فیلکه، وریه، مسکان، عوهه، ام‌النمل، قاروره، ام‌المرادم و کبر.

کویت به لحاظ وضعیت جغرافیایی همواره مرکز مهمی برای کشتیرانی و فعالیتهای دریایی بوده‌است.

موقعیت جغرافیایی: 29 30 شمالی و 45 45 شرقی

مساحت: 17،818 کیلومتر مربع

خط ساحلی: 462 کیلومتر

ارتفاع: کمینه - 0 متر (همسطح با خلیج فارس) | بیشینه - 306 متر (منطقه‌ای صحرایی ).

منابع طبیعی: نفت، ماهی و میگو، گاز طبیعی.

آّب و هوا: تابستان بسیار گرم و زمستان نسبتاً سرد، اختلاف بسیار زیاد درجه حرارت شب و روز.

جمعیت: 3?399?637 (غیر کویتی)

ضریب افزایش جمعیت: 3?36?

جنس: 1?52 مرد به ازای هر یک زن.

ملیت: 43? کویتی، 31? دیگر عربها، 11? کرد ، 8? جنوب آسیایی، 4? ایرانی ، و 3 درصد از دیگر ملیتها.

مذهب: 85? مسلمان (70? سنی و 30? شیعی)، 15? دیگر ادیان (مسیحی، هندو،و...)

برج آزادی در کویت

زبان: 1- عربی (زبان رسمی) 2- انگلیسی(زبان بازرگانی)

                                                                                                              برج ازادی در کویت

کُویت کشوری در منطقه خاورمیانه است.

کویت با کشورهای عراق و عربستان سعودی دارای مرزهای خاکی و

با ایران از طریق خلیج فارسدارای مرزهای آبی است. پایتخت آن، شهر کویتمی‌باشد.

تاریخ بنای کویت به شیخ برّاک بن غریر آل‌حمید، شیخ قبیله? بنی خالد و حاکم امارت احساءمی‌رسد که

در اواخر سال 1110 هجری قلعه‌ای را با نام کوت برای ذخیره? آذوقه و همچنین انبار کردن اسلحه بنا کرد که

بعدها نام کویت از آن گرفته شد و

سپس این شهر در عهد شیخسعدون بن محمد آل‌حمید به خاندان آل صباحبخشیده می‌شود. 

بازرگانی کویت در قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم فارس و خوزستان انجام می‌شد.

در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند.^[7]